wciąż szukam

jestem człowiekiem 

co błądzi i szuka 

czeka na znaki 

lecz czy serca posłucham?

czasem się boje 

że zostanę sama

zamknięta w ciszy 

wcale nie kochana

wiec szukam tych znaków

bardzo zawzięcie 

rozmieniam dusze 

ranie swe serce

lecz nadal chcę ufać 

innej osobie

szukam nadziei 

właśnie w Tobie

i gdy znaki znajdę 

swoje drogowskazy 

będę podążać 

szlakiem przyszłości

gdzie kiedyś znajdę 

morze światłości 

i będę żeglować 

zbierać doznania

aż w końcu zasnę 

snem wiecznym 

i spokojnym