Kilka słów o mnie

mieszkam w szarym mieście

na szarej ulicy 

w zwykłej łódzkiej szarej kamienicy 

prowadzę spokojne życie

bez romansów,kłótni,miłosnych uniesień 

jestem taka zwyczajna

szara myszka z zielonymi oczami

w których chowa się nadzieja

kto wie może w innym wcieleniu

będę kolorowym ptakiem 

może ten ptak jest we mnie schowany

czeka na zaklęcie by być odczarowanym 

spotykamy się codziennie
wzrokiem wymieniamy uprzejmości
czasem nawet pomilczymy razem
w jednym tramwaju
w drodze do pracy

dziś Cię nie było
może grypa Cie złapała
teraz jest taka pogoda,
że każdy choruje
nawet mój lekarz

życzę Ci zdrowia
pij herbatę z miodem i cytryną
jedz dużo czosnku
moja babcia zawsze tak mi każe,
a babcie zawsze mają racje

Gdzieś w zakamarku mojej głowy

gdzieś bardzo głęboko schowana

jest moja nadzieja i wiara w ludzi.

Wyrzuciłam ją, wygnałam w nieznane

to wszystko przez moje pokonanie.

Rozczepiona byłam na atomy

cząsteczki mojego istnienia.

Tak długo siebie układałam 

by dojrzeć do prawdziwego wcielenia.

Teraz pomału jestem sobą

choć już nie taka sama

już nie ufam tak szybko

boję się zaangażowania 

Lecz nadal chcę rozmawiać 

chcę być częścią czegoś wielkiego.

Mam nowy cel

chcę czegoś zupełnie nowego.

Patrze na świat z większym dystansem .

Szukam równowagi i spokoju 

nie chcę gnać na ślepo jak oszalała.

Jestem inna  

wciąż szukam

jestem człowiekiem 

co błądzi i szuka 

czeka na znaki 

lecz czy serca posłucham?

czasem się boje 

że zostanę sama

zamknięta w ciszy 

wcale nie kochana

wiec szukam tych znaków

bardzo zawzięcie 

rozmieniam dusze 

ranie swe serce

lecz nadal chcę ufać 

innej osobie

szukam nadziei 

właśnie w Tobie

i gdy znaki znajdę 

swoje drogowskazy 

będę podążać 

szlakiem przyszłości

gdzie kiedyś znajdę 

morze światłości 

i będę żeglować 

zbierać doznania

aż w końcu zasnę 

snem wiecznym 

i spokojnym 

rozmowa z samą sobą

chcę zostawić wszystko
przejść na drugą stronę

separuje samą siebie
nie wierze, że będzie lepiej

biorę głęboki oddech
rozpadam się na części

wyciągam broń
więc mów co jest nie tak!

jednak Ty milczysz
to moje odbicie

złapałam broń!

walczę z ciemnością
w mojej głowie

nawet nie wiesz
jak ciężko zobaczyć jest kolory

gdy wszystkie czarne myśli
wbijają się w moją głowę
jak ostrze noża rzucone przez los


może czas z tym wszystkim skończyć
ruszyć dalej lub się utopić w grzechu wspomnień

ześlij mi choć trochę słońca
nie chcę żyć w tej tragedii

witam w moim świecie
świecie czarnych myśli

smutek się wdziera
zalewa moje serce



opanował mnie całą
już nie chcę więcej

przez to wszystko już się nie poznaje

patrze w odbicie w lustrze
powiedz kim Ja się staje?

czemu milczysz?
boisz się prawdy?

skończę z Tobą!
choć wiem, że jesteśmy jedną osobą.

........

w smudze deszczu zostałaś zapisana
deszczu moich łez
towarzyszysz mi od rana
powiedź proszę jak mam Cie zapomnieć 
kiedy Ty jesteś deszczem moich wspomnień

ja

Uśmiecha się, a w oczach smutek

żartuje, a w duszy pustka 

bawi się tak jak by  nie było jutra

Dzielnie odgrywa swoją role

silnej, odważnej, zabawnej

lecz tylko ona zna prawdę

jaka jest pod maską 

Zabiegana, wciąż w drodze

pełno ludzi w koło

lecz to tylko złudzenie

Gdy wraca do domu

jest sama

niema nikogo

Otwiera zeszyt i głupi wiersz piszę

robi wszystko by zagłuszyć ciszę.

Dla Ciebie

Pozwól mi

zaprowadzę Cię na gwieździste łąki

dla Ciebie 

będą grały motyle na harfach 

Pozwól mi

zaprowadzę Cie w miejsce tylko dla Nas znane 

dla Ciebie 

będą śpiewały syreny w błękitnym oceanie

Pozwól mi 

się zaprowadzić do mojego świata

dla Ciebie

będzie też i Twoim 

Proszę 

Pozwól mi 

dla Ciebie

to wszystko

*****

przeżuta
przesłodzona
wypluta 
otwieram ramiona
nieżywa
narodzona
smutna
otwieram ramiona

Taka jestem.

moja Sprzecznościi.......

Jesteś katem i zbawieniem                      Jesteś dniem i nocą 

bólem i radością                                       słońcem i gradem

to wszystko w jednej osobie                     to wszystko jest w Tobie

jesteś dla mnie  sprzecznością                 jesteś moją całością.

Potrafisz mnie ocalić                                Potrafię Ci zaufać

i zniszczyć w jednej chwili                         i zranić tylko siebie.

Robię wszystko by zapomnieć                 Robię wszystko by odejść  

boje się odrzucenia                             boje się samotności.

Dla P i O

Gdy zapada zmierzch
i światło usypia mnie
z gorącej żarówki.
Śni mi się Ona
Miłość ma natchniona
miłość prze zemnie poznana.
Jestem przy Tobie we śnie
ma ukochana.
Nadzieja daje mi sił
że to wszystko się zmieni
że będę przy Tobie
we wspólnej pościeli
Więc czekaj na mnie
jak ja czekam na Ciebie
jeszcze kilka dni
jeszcze kilka nocy
i będziemy razem u siebie
I nim sen mój się skończy
zapiszę Twój obraz w mojej głowie
bym nosiła go w sercu
i zawsze przy sobie

Strach na wróble

Stoi na środku pola

przez nikogo niechciany 

przez wróble i kruki wyśmiewany.

Brzydal ma straszyć 

przeganiać ptactwo z pola.

Gdy pada, gdy jest ciepło

taka jego dola.

Każdy Go widzi 

nikt się nie zainteresuje.

Czy jest mu tu dobrze?

Co strach na wróble czuje?

dla WAS

do Przyjaciół
do Bliskich
do Znajomych
i Obcych
do Was wszystkich piszę
te słowa kierowane są
by zostały w Waszych sercach
a nie uleciały w pustkę

Żyjcie pełnią życia
ruszajcie w nieznane
zdobywajcie szczyty
wznoście się ponad wyżyny

ŻYJCIE
KOCHAJCIE
WALCZCIE O LEPSZE JUTRO

rozmowa w zasięgu ręki

pomilczmy przez chwile
popatrzmy sobie w oczy
może widok ich głębi mnie zaskoczy

milcz nic niemów 
przemawiaj zwykłym gestem
głaszcz mnie spojrzeniem
uspokajaj westchnieniem 

pomilczmy przez chwile 
zgiełk zostawmy za drzwiami
cieszmy się sobą 
i tym co mamy

milcz, a ja będę Ci się przyglądać 
spojrzeniem obejmę twe ramiona
by w nich zamilknąć

moje ciało kamieniem się staje 

tracę ciepło

dotyku nie czuje

ból ucieka w niepamięć 

nie mogę się ruszyć 

już Cię nie widzę 

serce coraz ciszej bije

zagłusza je nawet latanie motyla

jestem już MARTWA

dusza opuszcza me ciało

włosy blask tracą 

oczy szarzeją 

już Cię nie zobaczą

o O.

Nie z gliny powstałaś
lecz z pyłu gwiazdy
Nie dniem żyjesz
lecz dzień dla Ciebie

Świecisz własnym blaskiem
obdarowujesz spojrzeniem
Jesteś i zachwycasz istnieniem

Tak trudno uwierzyć 
że jesteś człowiekiem
że stąpasz po tej ziemi
ze śmiertelnikami

Nadzieje wciąż  mam
że blask Twój mnie ogrzeje
że spojrzysz choć raz węglem twych oczu

Choć upływa czas
i serce me przygasa
jeden Twój gest i cała płonę


*******
Głupie serce warunki dyktuje
nie widzi
nie słyszy
nie myśli
a kochać każe 
 

kiedy wstaje o poranku
spoglądam przez okno
widzę jak na dworze szare domy mokną
widzę ludzkie twarze, snem jeszcze przybrane
widzę świat o piątej nad ranem
i tak idę w deszczową pogodę
ale tylko myślami
zostaje w domu
ten ranek nie zaczął się dla mnie

puzzle

Moje życie jest jak puzzle. Tych puzzli jest tysiące, każda cząstka tej układanki to jakieś wydarzenia i małe rzeczy które mnie spotykają. Układam z poszczególnych elementów fragment, jednak nie potrafię ułożyć całości lub większej części. Niektóre puzzle nie pasuję jak by były nie moje. Po omacku szukam tych właściwych, nie układam obrazka tylko figurę. Czasem szukam na oślep bez ładu i składu, mając nadzieje,że samo się ułoży. Jednak bądźmy szczerzy nic się samemu  nie zrobi. Przeraża mnie moja bierność. Udaję, że czegoś nie widzę lub naprawdę tego nie dostrzegam. Na czym mam polegać? Co zrobić by puzzle zaczęły do siebie pasować? Nie wiem choć bardzo bym chciała. Może czas i determinacja mi pomoże. Mam fantastyczne przyjaciółki, to One dają mi siły. Wiem jednak, że ich cierpliwość się kiedyś skończy. Powstaje z prochów dla siebie i dla Nich. Wiem, że dam radę bo mam wsparcie :)

Wiatr

Chciałam trzymać wiatr w ramionach
chciałam mieć go przez chwilę
chciałam mieć go przy sobie

lecz nie mógł zostać
musiał odejść
pewnie każdy mi powie
że nie ujarzmi się dzikości
nie ujarzmi się uczuć
chorej miłości.
Zostałam sama
tak mi się zdawało
jednak wiatr mnie odwiedza
dotyka mnie całą.
Spojrzy w moje oczy
pogładzi po policzku
doda otuchy
i zniknie niespodziewanie
nigdy nie zostanie na śniadanie.
Taka natura wiatru
pojawia się i znika.